Wie ben ik?

Ik zal mij eerst even kort voorstellen. Ik ben Charlotte, 41 jaar en moeder van 6 kinderen. De jongste drie mocht ik na een adoptieprocedure in Amerika in mijn armen sluiten. Op mijn blog www.comeonletsdothis en mijn Instagrampagina www.instragram.com/come.on.lets.do.this nemen we iedereen mee in ons niet zo standaard gezinsleven.

Adoptie

Als je gaat adopteren word je op van alles en nog wat voorbereid. Ik las ook alles wat los en vast zat tijdens de wachtperiode maar er was een ding waar ik geen rekening mee had gehouden. 10 jaar geleden was er ook nog niet zoveel aandacht voor natural hair als dat er nu is. Ik wist om eerlijk te zijn helemaal niet wat mij te wachten stond qua haarverzorging toen ik Joshua in mijn armen kreeg. Het kleine bruine mannetje in mijn armen had de meest schattige krulletjes die ik ooit gezien had, maar dat die schattige krulletjes een andere verzorging nodig had dan de krullen van mijn oudste dochter daar had ik nog niet bij stil gestaan. Zodra zijn haar begon te groeien merkte ik dat er iets anders moest komen voor zijn haar.

Toko en relaxer..

Ik toog naar de toko en vroeg om advies. Dat de ene toko de andere niet is, kwam ik later achter. Met een tas vol spullen (want ze konden mij alles wijsmaken) kwam ik thuis. Even leek alles te helpen maar niets bood de uitkomst. Ik vroeg in Facebook groepen van moeders met geadopteerde kinderen of ze een afro kapper in de buurt van Groningen wisten. Ik kreeg advies en ging er heen maar waar ik gewoon advies wilden krijgen en hem trots wilden laten zijn op zijn prachtige natuurlijke haardos, kwamen zij aanzetten met relaxer.Dat zou het allemaal veel makkelijker maken voor een witte vrouw zoals mij.Vast en zeker heel lief bedoeld maar dit was niet wat ik wou.

Mijn kleine meid

Inmiddels had ik een Amerikaans blog over de verzorging van het haar gevonden en begon het in de vingers te krijgen. Niet veel later mocht ik mijn dochter ophalen.
Een klein meisje met een vreselijke voorgeschiedenis. Een voorgeschiedenis die een grote weerslag op haar gezondheid had gehad. Ze ging al snel met sprongen vooruit. Een enorme levens- en vechtlust zit er in haar. Maar haar, haar bleef droog. Het had allerlei verschillende structuren en brak spontaan af. Tijdens een controle bij de kinderarts bespraken we dat en zij gaf aan dat het heel normaal was dat haar als laatste hersteld. Ooit zou het goed komen.
Dat ooit kwam veel sneller dan verwacht.

Krullenclub

Per toeval stuitte ik op een foto van de Krullenclub op Instagram. Wat een verschil waren die voor en na-foto’s. Hier wou ik naar toe! Wat een warm welkom kregen we. Eerst werd er rustig geluisterd en gelukkig hier stond natural hair centraal. Het is een van de dingen die ik heel belangrijk vind, ik heb ze dan wel uit hun land en cultuur gehaald door ze te adopteren maar ik wil dat ze weten waar ze vandaan komen. Dat ze trots zijn op hun roots. Dat ze trots zijn op hun huidskleur en hun prachtige haar. Batoel was direct eerlijk. Het haar van mijn dochter zou er niet na 1 knipbeurt perfect uitzien, hier zou tijd overheen gaan en enkele knipbeurten. Ik vind dat persoonlijk heel erg fijn, dat iemand eerlijk is. Dat er geen valse verwachtingen worden geschept. Dat je weet waar je aan toe bent. Alle spullen verdwenen uit het kastje in de badkamer. Slechts 2 producten voor Joshua had ik nodig en 2 andere producten voor River.
Ook mijn oudste dochter is inmiddels vaste klant bij de Krullenclub. Ze laat na een mislukte knipbeurt, niemand anders meer aan haar haren komen. Vlak voor we afgelopen zomer afreisde richting Florida om Joshua zijn biologische zus voor het eerst te ontmoeten en zijn biologische moeder (die hij buikmama) noemt weer te zien werd hij ook weer geknipt. Zijn biologische moeder en zus zeiden het als een van de eerste dingen “wat fijn dat je een goede kapper hebt”.
Hij glom van oor tot oor.
Ook River ging nog snel voor de vakantie naar de Krullenclub, vol enthousiasme (ze is een echte spring in het veld) vertelde ze aan Batoel dat ze haar biologische broertjes ging zien en dat ze haar biologische oma voor het eerst zou gaan ontmoeten. Ook vertelde ze dat een ontmoeting met haar biologische mama er niet in zou zitten. Later in de auto zei ik “Je zat wel op de praatstoel he” Waarop ze zei “Hier kan je alles vertellen want ze luistert echt, volgende keer weet ze het nog steeds”. De krullenclub is niet zo maar een kapsalon. Het is zoveel meer dan dat. Het heeft mij geholpen met wat ik zo graag wou maar waarvan ik niet wist hoe.  Mijn kinderen trots zijn op hun kroon!

Lieve Batoel, bedankt voor wie je bent en wat je doet.

Liefs,
Charlotte